ปลัดขิกหลวงปู่เมฆวัดลำกะดาน สาริกาตัวเล็ก

หลวงปู่เมฆวัดลำกะดาน เจ้าของตำหรับปลัดกันงู แรกเริ่มเดิมทีหลวงปู่ท่านไม่ได้สร้างปลัดเอาไว้ในทางอื่นใด นอกจาก "กันเขี้ยวงา"
เพราะแถววัดเมื่อสมัยก่อน มีงูเห่าชุกชุมหลวงพ่อจึงได้ทำปลัดเพื่อแจกสำหรับให้ชาวบ้านลูกหลานได้พกติดตัวแต่เนื่องจากปลัดของท่านมีคนเอาไปใช้แล้วเกิดผลทางแคล้วคลาดสูงจึงเป็นที่เสาะหากันมาโดยตลอด ใครไปกราบท่าน ก็มักจะได้รับทีละเป็นกำๆและหลวงพ่อท่านจะ"ไม่จารอักขระ"ใดๆลงบนปลัดแม้แต่ตัวเดียวท่านบอกว่าการลงอักขระที่กระจู๋เป็นการไม่สมควร

ชาวบ้านกลุ่มนึงช่วยกันเหลาไม้ ไว้ทำปลัดขิก โดยปลัดฯของท่านใช้ "ไม้เขยตาย"ลักษณะของปลัดขิกของท่าน "ไม่สวย" แกะง่ายๆ งานหยาบๆ * ไม้เขยตายเป็นวัตถุอาถรรพณ์
ท่านให้พกพาหรือคาดเอว ท่านไม่ให้แขวนคอด้วยครับ วัดลำกะดานตั้งอยู่ที่ ถนนนิมิตใหม่ แขวงสามวาตะวันออก เขตคลองสามวา กรุงเทพมหานคร

เมื่อก่อนเป็นเขตมีนบุรี ครับ เป็นทุ่งนาป่าหญ้า งูเห่างูสามเหลี่ยวและงูจงอางชุกท้องที่นิยมบูชาปลัดขิกของท่านมาก โดยให้พวกเด็กๆทั้งหลายผูกติดเอวไว้กันพวกสัตว์มีพิษทั้งหลาย เช่น งู, ตะขาบ ฯลฯ
ต่อไปนี้เป็นเรื่องเล่า ที่เขาเล่าต่อๆกันมาจริงเท็จอยู่ที่วิจารณญาณของท่านนะครับชาวบ้านเค้าว่าปลัดขิกของท่านศักดิ์สิทธิ์นัก เด็กๆ แถวนั้นไม่กลัวงูกันเลย(งูเห่า)แถมยังเอาไม้ไปเขี่ยงูเล่นซะด้วย เด็กผู้ชายบางคนซนจัดตีงูตายไปบ้างก็มีเค้าเล่าว่า ถ้าเอาปลัดขิกหลวงปู่เมฆแหย่ใส่งูงูจะหมอบกลัวและไม่กล้าทำร้ายเราเคยมีลูกศิษย์ของท่านโดนลอบยิงขณะกำลังขี่มอเตอร์ไซด์ปรากฏว่ายิงไม่ออกและรถมอเตอร์ไซด์ได้ล้มลงผู้ขี่มีแผลถลอกเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
หญิงสาวคนนึงได้ผูกปลัดขิกไว้ที่เอว ขณะกำลังเดินเข้าซอยตอนกลางดึกแล้วก็มีโจรมาดักจี้โจรเห็นว่าเป็นผู้หญิงเลยลงมือปลุกปล้ำ หญิงสาวได้อารธนาขอให้ปลัดขิกคุ้มครองปรากฏว่าเมื่อถอดเสื้อผ้าออกมาโจรมันเห็นเป็นผู้ชายจึงตกใจวิ่งหนีไปชาวบ้านที่เป็นอิสลามคนหนึ่ง เอาปลัดผูกเอวเด็ก แล้วโยนเด็กลงน้ำแต่เด็กกลับไม่จม ทั้งๆที่ว่ายน้ำไม่เป็น
แม่ค้า ร้านตลาดละแวกนั้นและละแวกใกล้เคียง จะชอบมาขอบูชาปลัดขิกของท่าน เค้าว่าค้าขายดี